‘Ik hoopte dat de schoonmakers iets hoorden, maar helaas’

Ze werkten gedwongen in de prostitutie, ook in hotels en vakantieparken. Bonnie (liever geen achternaam) en Danushika Friederichs werden uitgebuit door mensenhandelaren. ,,In mijn ogen hadden alleen de schoonmakers iets kunnen vermoeden.”

Door: Hein Eikenaar

Tilburg

Ze weet het nog goed. Danushika Friederichs (31) liep – ze was begin 20 – met een oudere man het hotel binnen. ,,Het was een klein hotel. Er stond een medewerkster achter de balie en eentje in de keuken, ze zagen ons. Ik had mijn werkkleding aan en die man was echt veel ouder.” ,,We gingen naar boven. Toen ik na afloop alleen beneden kwam keken de medewerkers elkaar alleen een beetje schaapachtig aan. Op dat moment stond ik open voor hulp, zat op een breekpunt. Hadden ze maar gevraagd: ‘heb je hulp nodig?’ Dan had ik er alles uitgegooid.” Altijd op de begane grond Voor haar was gedwongen werken in een hotel eenmalig, maar haar verhaal staat niet op zichzelf. Jaarlijks zijn er in Nederland naar schatting 3000 slachtoffers van seksuele uitbuiting, waaronder 1300 minderjarigen. Onder hen was ook ooit Bonnie, nu 43 jaar. Zij moest vaak werken vanuit hotels in Brabant en Gelderland. ,,Er werd altijd gevraagd naar een kamer op de begane grond, met een deur aan de buitenzijde. De klanten wisten waar ze moesten zijn, daar waar iemand buiten bij de deur stond. Niemand had in de gaten dat het af en aan liep. Alleen de schoonmakers hadden iets kunnen vermoeden. Die kwam je altijd tegen op weg naar de kamer en ik hoopte soms dat ze iets hoorden, maar helaas.” In die tijd ‘reisde’ ze van hotel naar hotel. Haar ronselaar pikte haar thuis op en bracht haar naar de adressen. Ook naar vakantieparken waar vaak meerdere vrouwen tegelijkertijd in een huisje moesten werken, zegt ze. ,,Het werd slim gespeeld. De parken waar een auto bij het huisje mocht staan, werden geboekt. De uitbuiter haalde de klanten op met zijn auto en reed naar het huisje toe. Dat viel niet op, niemand zag er zo iets van. Al denk ik dat de schoonmakers wel dingen hadden kunnen zien. Hoe vol de prullenbak was, de hoeveelheid afwas. Dat klopte niet, het kon nooit van twee mensen zijn geweest.”

Vaste klanten

Ontsnappen aan de situatie? ,,Je werd gewaarschuwd om niet te gaan gillen. Natuurlijk denk je wel eens: ik steek een briefje in mijn zak om aan iemand te geven. Maar de uitbuiters zijn nooit alleen en houden je steeds in de gaten.” Ze omschrijft ‘het wereldje’ als een netwerk met veel eigen vaste klanten. ,,Dat maakt het onzichtbaar.” Cijfers over seksuele uitbuiting in Tilburg zijn niet bekend. In samenwerking met het team mensenhandel van de politie voert de gemeente controles uit op illegale prostitutie. Zo wil ze misstanden aanpakken en de leefbaarheid in de wijken waarborgen. Tilburg kent een vooruitstrevend prostitutiebeleid, waarbij thuiswerken onder voorwaarden is toegestaan. Sekswerk in hotels is illegaal. Bij controles in 2021 bleek in elf hotels in Tilburg sprake van illegale prostitutie. Er waren opvallend veel vrouwen uit Roemenië en de Dominicaanse Republiek aan het werk, waarbij niet bekend is of het om uitbuiting ging. Maar het geeft volgens de gemeente wel aan dat hotels (onopgemerkt) worden gebruikt. Binnen de seksbranche ligt deze aanpak gevoelig omdat ook de sekswerkers die dit beroep vrijwillig en legaal uitoefenen hinder ondervinden van de controles. Zij pleiten er al langer voor dat ze gerichter worden uitgevoerd.

Ontsnapt

Bonnie en Danushika lukte het uiteindelijk om uit het wereldje van loverboys en gedwongen prostitutie te ontsnappen en hebben nu ieder een eigen bedrijf. Ze geven als ervaringsdeskundigen trainingen en lezingen. Wat had het hotelpersoneel in hun ogen kunnen doen, toen zij seksueel
werden uitgebuit? Heel goed opletten, stellen beide vrouwen. Op het afen aanrijden van auto’s, extra alert zijn op bezoek aan kamers waarbij gasten niet langs de receptie moeten en identiteitspapieren van gasten controleren. En dan nog, zegt Danushika: ,,Iemand moet wel openstaan voor hulp. Voor mij was dat destijds het geval. Misschien worden negen van de tien slachtoffers boos als je vraagt of ze hulp nodig hebben. Maar misschien stel je die vraag voor die ene vrouw precies op het juiste moment.”