Het lijkt wel een film

Ondanks de tweede nieuwe longontsteking voelde ik mij niet heel ziek,
Echt fit natuurlijk ook niet maar ik kon nog aardig wat.
Tot afgelopen zaterdag meer hoofdpijn veel overgeven dus ik moest wel plat.

De huisarts had gezegd dat ik na 3 of 4 dagen met deze kuur echt wel verschil moest merken,
Helaas was daar op dag 4 nog niets van te merken.

Als het minder ging moest ik bellen,
Maar ja het is weekend dus maar proberen uit te stellen.

Zondag kwamen er nog koude rillingen bij en kou en zweten en meer hoesten aan te pas,
Dus toch maar kijken wat het nummer van de huisartsenpost was.

Voorheen belde ik naar de huisartsenpost in Waalwijk wat blijkt Midden-Brabant geworden te zijn,
Dat was te merken want er waren 17 wachtende voor mij aan de lijn.

Toen ik dan eindelijk aan de beurt was moesten ze mijn bsn nummer,
Die vraag had ik niet eerder gehad.

Na mijn verhaal wilde ze toch overleggen omdat ik in de risico groep val,
En ja ik word terug gebeld maar dat verwachtte ik al wel.

Zolang ik niet nog meer benauwd werd konden ze niets beginnen,
Morgen even je huisarts bellen was het advies.

Ik weet hoe serieus alles genomen word omtrent het corona en dat is ook goed en nodig,
Nu ik er zelf midden in zit en ervaar voelen de maatregelen anders en wat zwaar.

Corona is erg maar ook mensen met andere ernstige klachten zoals ik worden alleen beoordeelt op corona en niet je andere klachten, al is het geen corona of ja misschien ook wel.

Als je niet in 1 van de landen bent geweest of met iemand direct contact hebt gehad die positief is getest sta je voor een test buitenspel.

Dus om 0800 belde ik gelijk de huisarts met mijn goed voorbereidde vragen, want geluisterd zou er worden vond ik.

Ik droop weer af met we gaan overleggen en bellen je terug,
Mijn haren stonden onderhand overeind op mijn rug.

Inmiddels wist ik dat het telefoontje vast niet binnen een half uur zou komen,
Ik kon dus niet op rust en luisteren naar mijn lichaam en weg dromen.

Na ruim 3 uur werd ik gebeld,
ik mocht om half 4 komen werd mij verteld.

Er werden duidelijke instructies geven ik moest op het parkeerterrein in de auto blijven zitten en wachten op telefoon.
Zat ik nu in een film of is het maar een droom?

De huisarts zou me in een beschermend pak op het parkeerterrein op komen halen, voor alle veiligheid.

De uren die volgde kreeg ik beelden van een dokter in een soort van maanmannetjes pak die mij op 2 meter afstand naar een speciale kamer zou begeleiden.

Ook de vraag in mijzelf waarom beeldbellen niet word in gezet, wat makkelijker is,
Maar ik moet maar doen wat me word gevraagd.
Het wachten in de auto duurde lang, maar toen ging mijn telefoon.

Ik mocht eindelijk uitstappen jippie…. en kreeg instructies hoe ik moest lopen, en ik mocht vooral niets aanraken.

Verbazingwekkend met mijn navigatie van een pinguïn verdwaalde ik niet in het gebouw,
En vond het kamertje al gauw.

De huisarts had een geel pak, een mondkapje op en handschoenen aan.

Zelfs de stoel naar achteren schuiven mocht ik niet doen.

Er werd een bloedtest afgenomen die door de assistent opgehaald werd om gelijk te testen,
Door middel van kloppen liet de assistent weten dat ze er was, de dokter naar buiten gaf het bloed en zo werd het buisje afgegeven.

Wat een gedoe het leek wel een film.

Maar ik boek wel vooruitgang, vorige week mocht ik de apotheek zelf niet in,
Dat mocht nu wel mits er verder niemand was, dus ik mocht zelf daar had ik lol in.

Toch raar aan de ene kant moet iemand een heel pak aan,
En aan de andere kant geeft iemand mij medicijnen en legt ze niet eens op de toonbank maar in mijn hand,
Daar kan ik dan weer niet bij met mijn nuchtere verstand.

Al met al zijn de voorzorgmaatregelingen omtrent corona goed toegepast maar toch bizar om het allemaal live mee te beleven zo,
Maar wel weer een ervaring rijker.